نَفَسَت را سر گلدسته ی دل قبله نمــا ساختـه ام

نَفَسَت را سر گلدسته ی دل، قبله نمــا ساختـه ام 

روزگاری ست که از جامِ غمت، تیرِ بلا ساخته ام

*  *  *

چون تو در بازیِ دل حاکـــم و میدان داری...

شَهِد الله ، در این معرکه ی سخت، کمان باخته ام^*

^---

^{پی نوشت:}

^{* کنایه از تسلیم شدن}