امیدوارم شعر زیر ادای دِینی باشد به آنان که بی هیچ چشمداشتی رفتند...
خاک هم عطر شهادت می دماند آن روزها
ترکش، از بند ملامت می رهاند آن روزهــا
دسته ای مرغان عاشق سوی قافِ غربت و...
دسته ای را جاه دورش می نشاند آن روزها
یار رفت و دوست رفت و مَردِ همسنگر ولی
اشک حسرت از نگاهش می چکاند آن روزها
رزق و روزی شان شهادت بود در بازار عشق
رزق و روزی را خدا خود می رساند آن روزها
خاک غربت می تکاند و می تکاند و مرد جنگ...
خنده از روی رضایت می نشاند آن روزها
...
خاک هم عطر شهادت می دماند آن روزها
عاشقان را تا نهایت می کشاند آن روزهـــا
محمدسعیدشیخ-آمل
سلام
حرفی برای گفتن نیست
جز لذت
واقعا
چند تا پست های بعدیت خیلی کلاسیکن
اما این نزدیک تر بود
به امروز .... با شعرای عرفانی حال نمی کنم ( به درک )
تموم...
والبته یه جو گرفتگی کوچیک
اگه مایل به تبادل لینکی
بهم بگو
خدا قوت
سلام
ممنون از لطفتون.
موفق باشید